Mistrzowie sztuki przetrwania
Skorpiony, choć może się to wydawać dziwne, są niezbyt dalekimi kuzynami pająków. Są bowiem nie tylko stawonogami, ale również wchodzą w skład pajęczaków. Według ustaleń naukowców, stworzenia te mogły być jednymi z pierwszych mieszkańców naszej planety – być może bytują na jej powierzchni nawet od 400 milionów lat. Ta teoria brzmi bardzo wiarygodnie, zwłaszcza gdy ma się na uwadze, że skorpiony potrafią przeżyć w warunkach ekstremalnych, dla człowieka oznaczających często śmiertelne zagrożenie. Mowa tu zarówno o skrajnie niskich lub wysokich temperaturach czy szkodliwym promieniowaniu. Nie można zapominać również o doskonałym przystosowaniu tych zwierząt do poruszania się i polowania nawet w niesprzyjających warunkach.
Jak wygląda to zwierzę?
Skorpiony odznaczają się bardzo charakterystyczną budową anatomiczną – nie sposób pomylić ich z żadnym innym zwierzęciem, choć same w sobie są mocno zróżnicowane pod względem rodzin i gatunków. Zasadnicze cechy fizyczne tych stworzeń pozostają jednak te same. Ciało skorpiona dzieli się na głowotułów i odwłok, podzielony na wyraźnie odróżniające się od siebie przedodwłok i zaodwłok. Na głowotułowiu umieszczone są cztery pary krocznych odnóży o zróżnicowanej długości, trzy pary szczękoczułek oraz nawet sześć par oczu. Jednak to, po czym najłatwiej rozpoznać skorpiony, to przede wszystkim dwa elementy. Jeden z nich charakterystyczna forma zaodwłoka: jest on węższy od reszty ciała i lekko skręcony, przez co przypomina nieco ogon. Jest ponadto zakończony kolcem jadowym. Ponadto, natura wyposażyła te zwierzęta również w jedną parę potężnych nogogłaszczek, które są zakończone kleszczami. Wygląd skorpionów sytuuje je więc na granicy podziałów, jakie badacze wyznaczyli w obrębie stawonogów. Oczywiście skorpiony mają ciała podzielone jest na segmenty, pokryte mocnym, chitynowym pancerzem. Ubarwienie zależy od gatunku i wieku tych stworzeń. Młode skorpiony są białe lub bezbarwne, wraz z upływem czasu stają się najczęściej szare lub brunatne. Przynależność gatunkowa decyduje także o wielkości ciała tych stawonogów. Największe rozmiary osiąga skorpion cesarski, który może liczyć sobie nawet 18 cm długości.
Pupil czy potwór?
Zaskakiwać może ogromna ilość osób, które fascynują się tymi zwierzętami do tego stopnia, że postanawiają hodować skorpiony nawet w warunkach domowych. Choć stworzenia te jawią się jako niebezpieczne i tak są często kojarzone, tylko kilka ich gatunków dysponuje trującym jadem, którego słusznie należy się obawiać. Decydując się na uczynienie ze skorpiona domowego pupila warto pamiętać o tym, że instynkt przetrwania tych stworzeń daje im znaczną przewagę nad człowiekiem. W razie ucieczki z terrarium poradzą sobie świetnie, także w ciemności, gdy wyruszą na poszukiwanie pożywienia. Jedyne, co jest w stanie zatrzymać je przed poruszaniem się naprzód, to gładkie, pionowe powierzchnie. Pomysł hodowania skorpionów wydawałby się jednak dziwny zwłaszcza ludziom, którzy z uwagi na miejsce zamieszkania muszą bronić się przed ich jadowitymi przedstawicielami.
