Intrygujące, ale i niebezpieczne
Meduza to niemal niewidoczny, ale często spotykany mieszkaniec wodnych głębin. Reprezentuje stułbiopławy, jedne z najmniej skomplikowanych organizmów zwierzęcych, a więc także zamieszkujących Ziemię od bardzo dawnych czasów. Co ciekawe, w Japonii i Korei suszona meduza uchodzi za kulinarny przysmak. Oczywiście chcąc skonsumować meduzę, należy upewnić się, że ma się do czynienia z gatunkiem, który nie jest toksyczny. Trucizna zawarta w ciele tego stworzenia nie traci groźnych właściwości po jego obumarciu.
Bardzo specyficzne stworzonko
Meduza to stworzenie o bardzo nietypowym wyglądzie i właściwościach. Chcąc opisać jej wygląd, zwykle mówi się o parasolu, spod którego wydobywają się liczne ramiona. Ciało meduzy to galaretowata substancja, która w przypadku niektórych gatunków tego stworzenia jest tak przejrzysta, że niemalże czyni to zwierzę niewidzialnym. Taka struktura organizmu sprawia, że meduza nie posiada układu oddechowego, dotlenia się bowiem przez dyfuzję, której doświadcza cała powierzchnia jej ciała. Rolę układu pokarmowego pełni jama chłonąco-trawiąca, do której trafiają składniki pokarmowe zdobyte przez meduzę. Tą samą drogą wydostają się zresztą ich niestrawione resztki. Pewne gatunki meduz dysponują zaś prymitywnym narządem wzroku. Przyoczka nie rejestrują co prawda zbyt dokładnego obrazu, ale reagują na bodźce świetlne, przez co pomagają meduzie orientować się w przestrzeni. Dziwić może, że stworzenie wyglądające tak niepozornie i łagodnie, w rzeczywistości jest drapieżnikiem. Zaliczana do parzydełkowców meduza, posiada bowiem parzydełka, komórki wypełnione drażniącą substancją, rozlokowane na ramionach. Okazuje się, że ramiona to strategiczne części budowy meduz. Pomagają nie tylko w przemieszczaniu się całego organizmu, ale również w osaczaniu ofiary i jej chwytaniu. Pożywieniem tych stworzeń stają się zwykle małe ryby i skorupiaki, a nawet mniejsze meduzy.
Niezwykłe bogactwo odmian
Największa meduza, jaką można spotkać w zalewających Ziemię wodach, to bełtwa. Średnica jej parasola może przekraczać 2 metry, a długość ramion wynosi średnio 30 metrów. Żyjąca u wybrzeży Azji meduza Nomury posiada zbliżone właściwości fizyczne. Pod kątem stanowienia zagrożenia dla ludzi, najniebezpieczniejsza jest jednak ta zwana osą morską, występująca nieopodal Australii. Dysponuje ona bowiem śmiertelnie groźnym jadem, który jest zdolny w ciągu paru minut uśmiercić człowieka poprzez zadanie mu bardzo bolesnego poparzenia. Toksyna zawarta w tym jadzie oddziałuje drażniąco na skórę, paraliżująco na układ nerwowy i mięśnie, w tym także serce. Bliskie spotkanie z zaniepokojoną meduzą tego rodzaju to bardzo niefortunne zrządzenie losu. Amatorzy kąpieli w polskim morzu nie muszą obawiać się jednak natrafienia na niebezpieczne osobniki meduz, choć wszystkie z nich są drapieżnikami. Jednak pływające w Bałtyku chełbie modre są dla człowieka jedynie ciekawym obiektem do obserwacji, gdyż nie wykazują skłonności do agresji i nie dysponują groźnymi dla zdrowia truciznami.